PIUS XI - ACHILLE RATTI 1857-1939

(12kB)

Święcenia kapłańskie przyjął w 1879 roku. Studia uniwersyteckie w Rzymie zakończył trzema doktorami. Od 1907 roku był prefektem Biblioteki Ambrozańskiej, a od 1914 Biblioteki Watykańskiej. W 1918 roku powołany został na wizytatora apostolskiego na Polske i Litwę, później również na tertytoria Rosji. W latach 1919-1921 był pierwszym nuncjuszem papieskim w II Rzeczpospolitej. Od roku 1919 był arcybiskupem tytularnym Lepanto. W sierpniu 1920 roku jako jedyny przedstawiciel korpusu dyplomatycznego pozostał w Warszawie, zagrożonej ofensywą Armii Czerwonej. Os 1921 roku byłarcybiskupem Mediolanu i kardynałem. Papieżem został wybrany w 1922 roku. Unormował w formie konkordatów i umów międzynarodowych stosunki Stolicy Apostolskiej z wieloma państwami w tym z Polską w 1925, Austrią i z Rzeszą Niemiecka w 1933 roku. W 1929 roku doprowadził do zawarcia porozumienia z rządem włoskim, potwierdzajacego suwerenność Watykanu ,,traktaty luterańskie''. Przywiązał wielką wagę do problemów nauki i kultury. W 1925 utworzył Instytut Archeologiczny, a zadaniem było badanie pomników chrześcijaństwa. W roku 1927 przyłączył do Gregorianum Papieskie Instytut Bibilijny i Studiów Orientalnych oraz Szkołę Literatury Łacińskiej. W 1928 roku założył watykańskie Misyjne, a w 1931 roku powołał do życia Radio Watykańskie. W tym samym roku konstytucją Deus scientiarum Dominus wytyczył zasady formy studiów na uniwersytetach katolickich i seminariach duchownych. W 1936 roku zreformował Papieską Akademię Nauk. Od początku swojego pontyfikatu wiele uwagi poświęcał reformie Akcji Katolickiej, której 1931 roku poswięcił specjalna encyklikę. Formalnie do życia powołał ją papiez Pius X, związał się w historiografi kościelnej z jego imieniem. Duży nacisk kładł na działalność misyjną, wykazując wielką troskę o tubylczą hierarchię kościelną. Słynął z wielkiej pracowitości. Ogłosił 22 encykliki m.in: Divini illius Magistri w 1929 roku, wykładającą zasady wychowania chrześcijańskiego, Costi connubii w 1930, poświęconą zagadnieniu małżeństwa i rodziny, Non abboam bisogno 1931 roku, potepiającą faszyzm, Quadragesimo anno z 1931, zawierającą zarys odnowy ustroju społecznego w formie korporacjonizmu, Divini Redemptoris skierowano przeciwko antykościelnej polityce nazistów w Niemczech.

Powrót do strony głównej